ಬದಲಾಗಬೇಕಾಗಿದೆ?

ಯಾರಿಗೋ ಹಿಂಸೆ ಮಾಡಿ ನಾವು ಸಂತಸ ಅನುಭವಿಸುವುದೇತಕ್ಕೆ?. ಕಾಡಲಾರಂಭಿಸಿತು. ಕ್ರೌರ್ಯ ಮನದೊಳಗೆ ಸುಳಿದಾಡಿ ಒಮ್ಮೆ ತಲ್ಲಣಿಸಿತು‌ಜೀವ. ನಿಜ ಅಲ್ವಾ? ಪ್ರಾಣಿಗಳನ್ನು ಕೊಂದು ಹಿಂಸಿಸಿ ನಾವು ಸೇವಿಸುತ್ತಿರುವುದು ತಪ್ಪಲ್ಲವೇ ? ನಮ್ಮ ದೈನಂದಿನ ಬದುಕು ಮಾಂಸ ,ಹಾಲು, ಅಗತ್ಯವೇನಲ್ಲ!. ಅದನ್ನು ನಾವೇ ರೂಪಿಸಿದ್ದೇವೆ.

ಆ ಜೀವಿಗಳ ನೊವನ್ನು ಒಂದಿನವಾದರೂ ಕೇಳಿದ್ದೇವಾ? ಅವುಗಳೆಷ್ಟು ನೋವಿನಿಂದ ಮರಣಿಸಿದ್ದವೋ?, ಅದು ನಮ್ಮ ಪಾತ್ರೆಯೊಳಗೆ ಬೆಂದಾಗ ಆ ವೇದನೆಯ ಶಾಖ ನಮಗಿನ್ನೂ ತಟ್ಟಲಿಲ್ಲವೇ?.

ಚಿಂತನೆಯ ಬಿಂದುಗಳೆಲ್ಲ ಜೊತೆಗೂಡುತ್ತಾ ಸಮುದ್ರವಾಗಿ ತಡೆಗೋಡೆಗಳನ್ನು ಸೀಳಿ ಮುನ್ನುಗುತ್ತಿದೆ. ಇನ್ನೇನು ನಿರ್ಧಾರವೆಂಬ ಬಲವಾದ ಅಣೆಕಟ್ಟು ಕಟ್ಟಬೇಕು ಅನ್ನುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ………..
” ಸರ್ ನಿಮ್ಮ ಪಾಲಿನ ಕಬಾಬ್ ಡಬ್ಬಿಯಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ”
“ವಾವ್ ಏನ್ ರುಚಿ”
ಹಲ್ಲಿನಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿಬಿದ್ದ ಮಾಂಸದ ಎಳೆಯನ್ನ ಎಬ್ಬಿಸಲು ಕಡ್ಡಿ ಹುಡುಕುತ್ತಿದ್ದೆ….

ಧೀರಜ್ ಬೆಳ್ಳಾರೆ